Wiemy, kto otrzyma wsparcie Wrocławskiego Programu Wydawniczego w 2025 roku

Książka poetycka „5” Szymona Biry to wybór trzydziestu sześciu utworów. Wiersze pisane były przez autora we Wrocławiu w latach 2020-2024. Utwory składające się na tom „5” na bieżąco publikowane były w ogólnopolskiej prasie literackiej i kulturalnej, zarówno na papierze jak i w wersjach internetowych. Tytuł książki to numeryczne nawiązanie do dwóch poprzednich książek poetyckich autora tj. „3,5” (Stowarzyszenie Żywych Poetów, 2015) oraz „1,1” (Convivo, 2021).

Forma wierszy tomu „5” czerpie językowo z awangardowych tradycji literackich Wrocławia, m.in. z poezji Tymoteusza Karpowicza, lakoniczności formy Stanisława Różewicza czy współcześnie, plastyki języka Konrada Góry, ale również z działań wizualno-literackich Stanisława Dróżdża czy Jerzego Rosołowicza.

Książka opisuje losy bezdomnego z wyboru filozofa, którego życie zmienia się po tym, jak zaczyna słuchać audycji radiowej – w jego przekonaniu pochodzącej z odległej o sto lat przyszłości. „Teraźniejsze” poczynania bohatera przeplatają się z zapisami kolejnych odcinków Przekazu z kosmosu. W dalszej części powieści losy autorów audycji przeplatają się z losami głównego bohatera, co prowadzi do dynamicznego i tragicznego finału.

„Sublimacja” to intrygujący artystycznie, a zarazem psychologicznie tom, składający się z dziesięciu  opowiadań, których autorka dokonała złożonego zabiegu przepuszczenia dramatu miłosnego przez pryzmat oniryzmu i groteski. A gdy pada słowo ‘dramat’, to słusznie myślimy o rozpaczy, nieznośnej udręce, cierpieniu. Jak wiadomo, nie ma dobrej konwencji literackiej, pozwalającej oryginalnie i bez banałów mówić o miłosnej traumie, o zranionej dumie i sponiewieranym uczuciu. Tymczasem te krótkie prozy ukazują taką możliwość, bo przenoszą je w inną rzeczywistość, w inny wymiar, wstawiając je w psychodeliczny cudzysłów. Łączy je problematyka ceny psychicznej, jaką przychodzi kobiecie płacić za miłość oraz wysiłek leczenia duchowych okaleczeń po zrujnowanym związku. – prof. Stanisław Bereś

Książka składa się z tekstów pięciu sztuk teatralnych (z których jedna, pt. „Idące”, publikowana była w „Dialogu”, po czym miała premierę czytaną w wałbrzyskim Teatrze Dramatycznym). Wiodącą sztuką, poniekąd określającą charakter całości, jest „Grochem o ścianę”, pokazująca, jak w małych ośrodkach dochodzi do głosu nacjonalizm i jak można mu się przeciwstawić. „Idące” to obraz buntu kobiet, też w perspektywie niewielkiego miasta. „Czwarta siedem” pokazuje manipulowanie poezją i jej młodymi przedstawicielami (w świetle warsztatów odbywających się na głębokiej prowincji. „Gadające głowy” też dotyczą rywalizacji i chęci zdobycia władzy (choćby symbolicznej), rozmaitych turniejów piękności i związanymi z tymi manipulacjami. W „Schronisku” zapisano lęk przed zbliżającą się wojną – niewielka grupa ludzi zamyka się przed światem na odludziu (może właśnie w Sudetach, w pobliżu Borczowa); niestety, przeznaczenie i tam ich dopada.

Na „Książkę” składa się zbiór wierszy („Żółw gigant i cztery słonie”) i dramat („Uziemieni”). Utwory te są ze sobą ściśle powiązane. Dzięki wykorzystaniu nadrzędnej i niecodziennej figury Obcego/Kosmity, który przeprowadza nieoczekiwaną inwazję/zamach na nasze myślenie o świecie, jako o miejscu wciąż możliwym do przewidzenia i do przyswojenia. Autor nie tylko mierzy się z globalnymi wyzwaniami, takimi jak: zmiany klimatyczne, wymieranie gatunków, pandemia koronawirusa, wojna, lecz także z wyzwaniami, którym szerzej stawia czoła pokolenie dzisiejszych trzydziestolatków, wychowane na popkulturze z lat 90. (brak mieszkań, nieosiągalne kredyty, przebodźcowanie, czy uzależnienie od nowych technologii, samotność i pozorna niezależność). Autor podejmuje nowe tematy w swojej twórczości i robi to w całkiem nowym stylu. Jeśli wcześniejsze książki zdradzały fascynację poetyką Mirona Białoszewskiego, tak „Książka” przywołuje na myśl twórczość Grzegorza Wróblewskiego, Czesława Miłosza i Eugene’a Ionesco. Przyziemność zastąpiły abstrakcja i absurd. W naszym świecie nie ma już niczego, co byłoby nie do pomyślenia. Bo dziś wszystko jest możliwe.

Głównymi założeniami stojącymi za powstaniem magazynu była chęć animacji wrocławskiego środowiska literackiego przez stworzenie soczewki, która we współczesny sposób skupiać będzie nowe głosy w poezji dolnośląskiej oraz rozszczepiać je, konfrontować i zestawiać z tendencjami, jakimi kierują się inne grupy literackie, środowiska poetyckie czy czasopisma internetowe z innych dużych miast. Dodatkowo magazyn stał się przestrzenią wzbogaconą o teksty prozatorskie, dramatyczne oraz dotyczące szeroko pojętej krytyki kultury (teatr, kino, sztuki wizualne). Zakład powstał z misją redystrybucji kapitału symbolicznego, zgromadzonego wokół poszczególnych środowisk artystycznych / poetyckich / naukowych. Magazyn koncentruje się na współpracy i podkreśleniu znaczenia dialogu międzypokoleniowego (od roczników 60′ po pokolenie Z) i środowiskowego, ma eksperymentalny charakter i publikuje treści awangardowe, kampowe, nierzadko prezentując teksty poszukujące nowych środków wyrazu.

Pismo wyróżnia oryginalna tematyka, nieporuszana w innych wydawnictwach teatralnych. Największą wartością ideową kwartalnika jest jego zainteresowanie obrzeżami teatralnymi, czyli wszystkimi zjawiskami, które nie dają się sklasyfikować w obrębie obowiązującej teatralnej mody i z różnych powodów omijane są w teatrologicznym dyskursie. Jego innowacyjność polega również na poszukiwaniu nowego, nieakademickiego sposobu pisania o teatrze i świeżym kierunku w myśleniu o redagowaniu pisma. Kwartalnik zdobywa coraz szersze kręgi popularności i coraz liczniejsze słowa uznania zarówno w polskim środowisku teatrologicznym, jak i teatralnym.

„Rita Baum” jest czasopismem, w którym prezentowane są różne dziedziny twórczości (literatura, muzyka, sztuki wizualne, fotografia artystyczna, teatr) należące do kultury elitarnej oraz niszowej. W każdym numerze do współpracy zapraszamy specjalistów różnych dziedzin – zarówno debiutujących, jak i zasłużonych pisarzy, poetów, publicystów i artystów.Planowane numery tematyczne na 2024 r.: nr 67: Afektywny; nr 68: Trzecia Kultura; nr 69: Cywilizacja Wyczerpana; nr 70: Wojna. W każdym numerze znajdą się działy: Wrocław/Dolny Śląsk; społeczeństwo; kultura/ filozofia; literatura/poezja i proza; dział krytyki literackiej i teatralnej/recenzje książek (m.in. wydawanych na Dolnym Śląsku); galerie. 

Misją magazynu jest prezentowanie i popularyzowanie literatury współczesnej, głównie poezji, publikacji autorów uznanych jak i obiecujących debiutantów, wydawanej w wyrafinowanych formach, gdzie inspiracją stają się najnowsze trendy dizajnu, jak również bogata tradycja wydawnicza (użycie czcionek i papieru np z Muzeum Papiernictwa w Dusznikach Zdroju) Kolejne numery magazynu wydawane są w odmiennej formie, które podyktowane są różnorodnymi tematami poszczególnych numerów. Trzeba podkreślić, iż Magazyn „Cegła” jest jedynym czasopismem, które podejmuje założony temat numeru na poziomie treści i formy wydawniczej, zbliżając niekiedy czasopismo do formy artystycznego gadżetu, dzięki czemu zainteresowanie magazynem mocno wykracza poza środowiska stricte literackie, promując literaturę współczesną (poezję i prozę) wśród odbiorców, którzy nie mają z nią styczności, lub sięgają rzadko, a poprzez wyjątkową formę często praktyczną (jak np. numer z poezją polsko-czeską wydany na podstawkach od piwa, czy Cegła – gra w karty) jest wykorzystywany w praktyce. Magazyn Cegła w unikatowy sposób i wyróżniający go od innych czasopism, łączy funkcjonalne formy wydawnicze oraz treści literackie, stanowiąc jedno z najciekawszych zjawisk na rynku czasopism w kraju popularyzujących literaturę współczesną oraz wartości związane z liberaturą. 

Czasopismo od swojego powstania w 2001 roku prezentuje na łamach artykuły związane z Sudetami, Pogórzem, regionem i jego stolicą – Wrocławiem. To jedyne tego typu czasopismo tak szeroko opisujące (historia, przyroda, kultura, turystyka) region, ukazujące się nadal drukiem i to w całej Polsce.

Wywiady, wieści z regionu, prezentacje tras do wędrówek, recenzje wydarzeń, filmów, płyt, książek. Penetrowanie historii regionu, prezentowanie jej przyrody i kultury. Docieranie do miejsc mniej znanych a atrakcyjnych. Promowanie zdrowego stylu życia i samego regionu.