Znikające Miasto: „Ani żywego ducha! Wykład o dawnych cmentarzach Wrocławia”- wykład Alana Weissa (Spod ziemi patrzy Breslau)
Wrocław przeszedł znaczące zmiany w latach 1957-1970, szczególnie w kontekście likwidacji cmentarzy. W tym okresie zlikwidowano wiele niemieckich nekropolii, co było częścią szerszej polityki władz PRL-u mającej na celu usunięcie śladów niemieckiej obecności w mieście.
Likwidacja cmentarzy
Pierwszy etap likwidacji obejmował 15 cmentarzy z centralnych dzielnic, w tym Wielki Cmentarz (Grosser Friedhof), który został ostatecznie zlikwidowany w 1957 roku. W latach 60. kontynuowano proces w peryferyjnych częściach Wrocławia, a ostatni etap likwidacji dotyczył 13 cmentarzy, głównie w rejonach parku Andersa, parku Skowroniego oraz Kozanowa i Praczy Odrzańskich.
Przyczyny likwidacji
Decyzje o likwidacji były uzasadniane stanem technicznym cmentarzy oraz preferencjami mieszkańców, którzy po wojnie często wybierali polskie nekropolie do pochówku. Po wojnie Wrocław miał ponad sto cmentarzy, jednak wiele z nich zniszczono lub zamieniono na tereny zielone i osiedla. Władze miejskie dążyły do zatarcia wszelkich śladów niemieckiej kultury, co skutkowało nielegalnym usuwaniem grobów i brakiem dokumentacji dotyczącej tych działań.
Znikające historie
Wrocławskie cmentarze kryją wiele nieopowiedzianych historii, które będą tematem wykładu „Ani żywego ducha! Wykład o cmentarzach dawnego Wrocławia”, zaplanowanego na czwartek o godzinie 18:00. Prezentacja ma na celu przybliżenie historii tych miejsc oraz ich znaczenia w kontekście dziedzictwa kulturowego miasta.
Projekt dofinansowany w ramach funduszy Krajowego Planu Odbudowy i Zwiększania Odporności: program wspierania działalności podmiotów sektora kultury i przemysłów kreatywnych na rzecz stymulowania ich rozwoju.
Powrót do kalendarium